170. Głos wolności

Usłyszałam głos;
Wołasz mnie
Głosem wolności.

Mury;
To nie niebo,
Nie trawa,
A wzór,
Wzór wymalowany
Na murze.
Zamknij ślepe oczy,
Oczy bliskich;
Nie znały nigdy
Głosu wolności.

Dałeś mi zalążek wiedzy,
Że miłość
Nie jest sensem życia;
Nie naszego.
Składamy
Swoją ofiarę
W imię dobrej sprawy.
Coś przemawia przez nas,
Jakby dar,
Co dostrzega
Fragmenty z zewnątrz;
Z naszych to ust
Kolejny
Głos wolności.

A jeśli to my?
Nasz pomysł
Na poświęcenie?
Kto żyje w pułapce -
Myśliciel,
Czy człowiek bierny?
Czy jesteśmy niewolnikiem;
Wołając
Głosem wolności?

Mury pozostaną;
Wymalujmy się na nich nawzajem...