skryta w nie-przestrzeni
uśpiona bestia?
Czeka na swój moment
wychyla łeb,
rozgląda się z zamiarem
zmieszania
niezgodnego z niezgodnym.
Czeka na ułamek sekundy,
narasta,
gromadzi, co zebrało przez dni spokoju.
Ryczy...
Przez dłuższą chwilę nie daje się ujarzmić
rozumem.
Przejmuje władzę, nie zważa na przeszkodę,
na uwięzienie
w nie swoim ciele.
Najgłośniej słychać go wewnętrznie,
rozstraja orkiestrę,
wybrzmiewa przeraźliwie
budząc nie znane jak dotąd
uśpione zmysły.
Słychać, jak ucicha.
Po zdobyciu szczytu chyli się,
kłania przed następującym po nim
spokojem.
Zasypia.
Gromadzi siły na następny pokaz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz