wtorek, 5 kwietnia 2016

464. Cząstka nieidealna

Znikam na moment,
by uświadomić sobie niewyłączność.
Wyścig, w którym zwycięstwo prowadzi do obłędu.
Walczę po stronie przeciwnej.

Narodzeni z cząstką nieidealną.
Plami czystość, więzi szlachetność,
wdziera się w najgłębsze,
niszczy fundament,
oddziela dusze nierozerwalne,
sprowadza się do wyłączności.

Znikam na moment,
by zgromić w sobie przypływ najgorszego.
Chowam myśli
skryte w zakamarkach ust 
czekają na nieuwagę.

Jak pozbawić się pociągu do doskonałości?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz