niedziela, 1 marca 2015

282. Labirynt ludzkich umysłów

Labirynt ludzkich umysłów.
Gdyby tak chcieć pojąć wszystkie na raz
Lub każdy z osobna,
Nieskończona to droga,
Rozwidlona, bez rozwiązania.

Za każdą kolejną ścieżką czai się niepewność,
Czy w pełni znasz intencje najbliższego.
W wątpliwość uwikłana miłość.
Czy gotowa jesteś zrezygnować,
Czy też najtrudniejszy przypadek wystawia cię na próbę?

Skryte pragnienia pod osłoną czynów.
Słowa najszczersze, których nigdy nie usłyszysz od niego.
Wierzysz?
Jeśli sama labiryntem jesteś,
W nim dane jest ci pobłądzić.
Odnajdując go znajdziesz też siebie,
Wysnujesz wniosek jeden na wszystkie przypadki.

Wniosek jeden -
Uwikłani jesteśmy w labiryncie ludzkich umysłów.
Złożeni z tych samych części
W innym układzie stworzono nas,
Na jedno podobieństwo jednak
I to jedno stanowi dla nas wspólne.

Uwikłani jesteśmy
W jednym tylko labiryncie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz