Weź odłamek serca.
Potwierdzam jego przynależność,
oddaję w zaufane ramiona.
Mówisz - to nie potrwa wiecznie,
zdarzy się rozstaj dróg,
gdzieś pomiędzy
może koniec świata
albo
tylko lub aż
wielkie migracje,
nieważne.
To medycznie udowodniona prawda,
choć bynajmniej nieistotna
z perspektywy nieskończoności.
Kwitniemy w równym tempie,
wplątane w sieć pytań bez odpowiedzi,
rozważań opartych na poszukiwaniach;
w nich tkwi istota rzeczy.
Mówię - to potrwa wiecznie.
Przestrzeń jest prowizoryczną konstrukcją
nie braną przez nas pod uwagę.
Odejdę tylko na moment,
tyle wystarczy, by poznać,
że jestem wciąż tym samym dzieckiem.
Weź odłamek serca.
Potwierdzam jego przynależność,
oddaję w zaufane ramiona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz