środa, 27 lipca 2016

545. Dziecięctwo

Zgubiłaś się, dziewczynko?
Odprowadzę cię do domu

do prawdziwego domu

Nie płacz do chusteczki,
jeśli masz przy sobie moje ramię.
Nie spiesz się, to tylko krótki spacer

gdy zamkniesz oczy, czas upłynie szybciej

Nie zobaczysz też zbędnego przekleństwa,
tylko zapach spalonych miast,
wyobraźnia wymaluje sobie obraz,

obraz odpowiedni dla dziecka

Pozwól się wziąć na ręce,
pozwól sobie zasnąć
w rytm melodii, cierpliwie czekającej na uwagę

usłyszeć ją jest w stanie tylko dziecko.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz