Budzik dziś zaspał,
stracił rachubę
lub niebezpiecznie zbliżył się do nieskończoności.
Jeszcze nie czas na mnie,
jeszcze odpoczywaj
otulona próżnym bezpowietrzem
po sam nos przykryta
opóźnieniem.
Nie mam już żadnej misji.
Każde jutro może przypominać wczoraj
oprócz dziś,
dziś jest jedyne w swoim rodzaju
na tą chwilę oryginalne,
to wystarczy,
daj mi w tym tylko wolną rękę,
najlepiej od razu obie,
by nie rozpraszały je
zadrapania na tarczy zegara.
Czy tak wygląda wieczny odpoczynek?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz