sobota, 23 maja 2015

332. Potrzeba samotności

Znam was tysiące.
Gdy przychodzi potrzeba, ukryci w nieznajomości.
Jak daleko sięga życie w pozorach?
W tłumie najbardziej czuję się samotna.

Tylko z tobą -
Obietnica, co zabija więzi.
Bez ratunku, kiedy los mógłby rozdzielić nasze ścieżki.
A jednak - uciekam, byle nie popaść w światową niełaskę.

Byle dostrzec we mnie wyjątek.
A tych jest tyle co serc - wszystkie biją w jednakowym tempie.
Choć w ukryciu, czy podświadomie pragnę sprzedać duszę?
Byle dostrzec we mnie wyjątek.

Choćby w pośpiechu, sens tkwi w potrzebie samotności.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz