Żyje na odwrót.
Samotny w tłumie, nie potrafi rozeznać się
Lub nie próbuje.
Myślami oddalony o kilometry, w głąb nieznanej nikomu rzeczywistości.
A przyświeca mu jeden cel -
Zostać outsiderem świata.
Czasem nie rozumie,
Jednak w jego naturę wpisana jest odmienność.
Bywa, że żałuje; próbuje odezwać się istniejącym językiem.
Podejmując próbę, pogłębia się w odstępstwie.
Duma i pewność.
Nie wie nikt, ile reakcji zachodzi wewnątrz,
W jakiej ironii, niezgodności przyszło mu żyć.
Tęskni za światem pełnym zrozumienia,
Światem złożonym z wyobcowanych tutaj;
Lecz jak odnaleźć się w nim, gdy sens odbiera powszechność?
Gdy już nikt nie może być outsiderem?
Zbyt inny wśród normalnych,
Zbyt normalny wśród innych.
Żyje dla siebie, skrycie pragnąc odnaleźć znaczenie w drugiej osobie.
Wbrew przekonaniom - choć skupiony na sobie, przeciwny jest egoistom.
Odda nieistniejący świat, wpuści z zewnątrz cząstkę zaufania.
Póki co, twardo stąpa po śladach wyobcowania.
A przyświeca mu jeden cel -
Zostać outsiderem świata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz