By w każdym dostrzec
Okruszek chleba,
By ciemność
Własną myślą rozjaśnić.
Gdzie na co dzień
Zwątpiło się
W to lepsze oblicze,
Ktoś ocieplił
Zwykle chłodne słowa.
Ktoś uśmiechem dał ci nadzieję,
Że to w ten czas,
Że gdy kończy się
Pewien odcinek życia.
W ten czas
Żegnamy się czulej,
Jakby bez winy,
Jakby śmiech
Najlepszym lekarstwem.
Jakby przeszłość
Nie należała już do nas.
Jakbyśmy spojrzeli na nowo.
Czy to jedyny dzień,
Dzień dla nas,
Dla podobnych nam?
By w każdym dostrzec
Okruszek chleba,
By ciemność
Własną myślą rozjaśnić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz