201. Przestrzeń chwil

Co utraciłam
Na przestrzeni lat?
Na przestrzeni chwil,
Jakby wieczność.
Tych kilka chwil,
Tyle co żyję.

Wchodzimy w rozdział,
Przed którym to ostrzegano.
Rozdział,
W którym wątki rozchodzą się,
Niezwiązane ze sobą,
Przypadkowe,
Trudne.

Chcę napisać
Powieść,
Taką pełną wyobraźni.
Coś hamuje mnie,
Niemoc,
Strach,
Przyszłość;

Codzienność.

Czy tak teraz wyglądam?
Nie uchronię choć skrawka
Tej głupoty,
Tej nadziei naiwnej?
Ostatni płatek róży
Chwieje się,
A oni dmuchają,
Dmuchają wandale.

Aż opadnie,
Aż nie powstaną
Miasta,
Metropolie.
Gdzie ta łąka pełna rozkoszy?
Mdli mnie
Od tej słodyczy.

Przestrzeń chwil,
Jakby wieczność.
Tych kilka chwil,
Tyle co żyję.
A jednak mdli mnie,
Mdli od tej słodyczy...